What do you think?
Rate this book
De onzichtbare jongen
Ze zaten samen op school, twee jongens van dertien in het Amsterdam van de jaren vijftig. Max Veldman is de onderzoeker, die dingen weet waar de meeste jongens niets van begrijpen. Hij wil de onzichtbare wereld van de wind in kaart brengen, haar vastleggen in cijfers en getallen. Zelf wil hij ook het liefst onzichtbaar worden.
Wouter van Bakel heeft totaal andere dromen. Hij wil harder lopen dan de wind, de honderd meter onder de elf seconden. Ook hij leeft zo in een wereld van tijden en cijfers. Door Max leert Wouter een andere, wonderbaarlijke werkelijkheid kennen.
De bijzondere, hechte vriendschap verwatert als de jongens naar de hbs gaan, en van lieverlee verliezen ze elkaar uit het oog. Pas jaren later, als Wouter revalideert van een spierziekte, ontdekt hij Max in een psychiatrische inrichting in de buurt. Dan blijkt hij de enige persoon te zijn met wie 'de onzichtbare jongen' wil praten. Maar dat er nog een grotere tragedie in Max' familie verborgen wordt gehouden, ontdekt Wouter pas als Max werkelijk onzichtbaar is geworden.
Wouter van Bakel heeft totaal andere dromen. Hij wil harder lopen dan de wind, de honderd meter onder de elf seconden. Ook hij leeft zo in een wereld van tijden en cijfers. Door Max leert Wouter een andere, wonderbaarlijke werkelijkheid kennen.
De bijzondere, hechte vriendschap verwatert als de jongens naar de hbs gaan, en van lieverlee verliezen ze elkaar uit het oog. Pas jaren later, als Wouter revalideert van een spierziekte, ontdekt hij Max in een psychiatrische inrichting in de buurt. Dan blijkt hij de enige persoon te zijn met wie 'de onzichtbare jongen' wil praten. Maar dat er nog een grotere tragedie in Max' familie verborgen wordt gehouden, ontdekt Wouter pas als Max werkelijk onzichtbaar is geworden.
188 pages, Hardcover
First published January 1, 2005
2 people are currently reading
207 people want to read
About the author
J. Bernlef
136books77followersBernlef (previously J. Bernlef) is the pseudonym of Dutch writer, poet, and translator Hendrik Jan Marsman. He occasionally used the nom de plume: Henk Bernlef.
Between 1959 and 2012 Bernlef wrote a large number of novels, stories and poems. Amongst others he received the Constantijn Huygens prijs (1984), the AKO Literatuurprijs (1987) and the PC Hooftprijs (1994). His work is characterized by a sober language and an unflagging fascination with the workings of the human memory. His most famous novel is Hersenschimmen (1984) and describes the process of dementia from the point of view of the sufferer, Maarten Klein. (Source: de Volkskrant 29/10/2012)
Between 1959 and 2012 Bernlef wrote a large number of novels, stories and poems. Amongst others he received the Constantijn Huygens prijs (1984), the AKO Literatuurprijs (1987) and the PC Hooftprijs (1994). His work is characterized by a sober language and an unflagging fascination with the workings of the human memory. His most famous novel is Hersenschimmen (1984) and describes the process of dementia from the point of view of the sufferer, Maarten Klein. (Source: de Volkskrant 29/10/2012)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 36 reviews
June 24, 2019
Wat kan hij toch schrijven, de jaren na de oorlog tot leven brengen in de kleine dagelijkse dingen. Prachtige zinnen, hij is een meester in de eenvoud en een subtiel waarnemer.
"Iedereen wil de wereld begrijpen. Of je nu zenuwbanen in kaart brengt of de tochtstromen in een kamer. Iedereen is uit op het ontwerpen van een systeem. Maar achter ieder systeem loeren de uitzonderingen. Wie scherp ziet, verdwaalt in details. Wie zich alles herinnert, kapseist door het gewicht in zijn hoofd. En: bestaat er wel een systeem waarin alles zijn plaats heeft?"
January 1, 2023
Verhaal over beweging en stilstand, onzichtbaarheid en zichtbaarheid. Zeer realistisch geschreven waarbij de lijn tussen werkelijkheid en waan een dunne is.
November 9, 2016
Via het verhaal van een vriendschap blikt Bernlef in De onzichtbare jongen nostalgisch terug op Nederland in de jaren vlak na de Tweede Wereldoorlog. Het zijn een periode van onverwerkt oorlogsleed met daarbovenop de grote watersnood van 1953, maar jongens zijn jongens en die zijn met andere dingen bezig, met zichzelf vooral. Zo ook de twee vrienden, Wouter en Max.
Wouter is in de ban van Fanny Blankers-Koen en de Olympische Spelen, wil zelf ook sprintheld worden en doet dat helemaal niet slecht. Het wonderkind Max droomt van wetenschappelijke ontdekkingen. In het eerste deel volgen we de jongensvriendschap, daarna verliezen ze mekaar het oog en in het tweede deel komen ze mekaar terug tegen.
Uiteraard komen de grote Bernlef-thema’s aan bod: identiteit en vechten tegen het verval en de vergetelheid. Ook de rol van (beeld)taal wordt daarbij tegen het licht gehouden. Typisch Bernlef, dus. Weinig verrassend, maar wat hou ik van de spaarzame stijl van deze beminnelijke man.
“Iedereen wil de wereld begrijpen. Of je nu zenuwbanen in kaart brengt of de tochtstromen in een kamer. Iedereen is uit op het ontwerpen van een systeem. Maar achter ieder systeem loeren de uitzonderingen.” (p.128)
Wouter is in de ban van Fanny Blankers-Koen en de Olympische Spelen, wil zelf ook sprintheld worden en doet dat helemaal niet slecht. Het wonderkind Max droomt van wetenschappelijke ontdekkingen. In het eerste deel volgen we de jongensvriendschap, daarna verliezen ze mekaar het oog en in het tweede deel komen ze mekaar terug tegen.
Uiteraard komen de grote Bernlef-thema’s aan bod: identiteit en vechten tegen het verval en de vergetelheid. Ook de rol van (beeld)taal wordt daarbij tegen het licht gehouden. Typisch Bernlef, dus. Weinig verrassend, maar wat hou ik van de spaarzame stijl van deze beminnelijke man.
“Iedereen wil de wereld begrijpen. Of je nu zenuwbanen in kaart brengt of de tochtstromen in een kamer. Iedereen is uit op het ontwerpen van een systeem. Maar achter ieder systeem loeren de uitzonderingen.” (p.128)
December 27, 2009
Iedere keer als ik weer aan een Bernlef begin, zijn mijn verwachtingen hoog gespannen. En iedere keer weet deze meester die te overtreffen. Ook De onzichtbare jongen is een prachtig boek, met veel verstilde schoonheid dat aanzet tot nadenken.
Het tijdsbeeld dat de schrijver schets van het Nederland kort na de Tweede Wereldoorlog is zonder meer geloofwaardig. De vriendschap tussen het wonderkind Max en Wouter is vertederend en is prachtig beschreven. De vele symboliek van de wind waar Max door is geobsedeerd, de snelheid van de hardloper Wouter versus zijn immobiliteit als hij een mysterieuze aandoening aan zijn benen krijgt. Het teveel aan herinneringen, beelden en geluiden die het hoofd van Max topzwaar maken. Van kinds af aan oefent hij zich in onzichtbaarheid, zoals de wind dat is. ‘De wind zelf kun je niet zien, zei Max, alleen maar voelen. Wind heeft iets anders nodig om zich te tonen.’ (p.8)
Ook de meest eenvoudige zinnetjes, waarachter een hele wereld schuilgaat. De moeder van Max is afwezig, in de oorlog meegegaan met een Canadees, al blijft dat duister. Wouter bekijkt in die wetenschap zijn eigen moeder. ‘Ze had een gezicht dat mij altijd geruststelde. Zacht en vriendelijk. Vol geduld. Zij zou er altijd zijn.’ (p.28) Dat laatste zinnetje toont de meester.
Als iedere keer ook nu weer: chapeau!
Het tijdsbeeld dat de schrijver schets van het Nederland kort na de Tweede Wereldoorlog is zonder meer geloofwaardig. De vriendschap tussen het wonderkind Max en Wouter is vertederend en is prachtig beschreven. De vele symboliek van de wind waar Max door is geobsedeerd, de snelheid van de hardloper Wouter versus zijn immobiliteit als hij een mysterieuze aandoening aan zijn benen krijgt. Het teveel aan herinneringen, beelden en geluiden die het hoofd van Max topzwaar maken. Van kinds af aan oefent hij zich in onzichtbaarheid, zoals de wind dat is. ‘De wind zelf kun je niet zien, zei Max, alleen maar voelen. Wind heeft iets anders nodig om zich te tonen.’ (p.8)
Ook de meest eenvoudige zinnetjes, waarachter een hele wereld schuilgaat. De moeder van Max is afwezig, in de oorlog meegegaan met een Canadees, al blijft dat duister. Wouter bekijkt in die wetenschap zijn eigen moeder. ‘Ze had een gezicht dat mij altijd geruststelde. Zacht en vriendelijk. Vol geduld. Zij zou er altijd zijn.’ (p.28) Dat laatste zinnetje toont de meester.
Als iedere keer ook nu weer: chapeau!
July 13, 2024
zit te twijfelen tussen 3 en 4 sterren
April 3, 2025
Wat een mooi boek. Eerste helft was goed, maar het werd steeds beter. Het moment dat ze elkaar weerzien na elkaar uit het oog te zijn verloren raakte me heel erg. Veel momenten dat ik mijn tranen bijna niet kon tegenhouden.
February 17, 2021
Een grote-stappen-snel-thuisboek, waarvan je zou denken dat, als Bernlef al zoiets zou schrijven, hij het beter zou doen. Dat is helaas niet zo. Thema's als zijn en niet-zijn en zien en niet zien verdienen studie, maar worden in dit niemendalletje vlug vlug erdoorheen gedraaid. En dat nog wel in de setting van een middelbare school in de jaren '50 en een late jaren '60-inrichting voor psychiatrie. De Nederlandse literatuur staat (helaas) bol van dit soort 't Hart/Vestdijk-achtige verhalen; Bernlefs toevoeging is alleen daarom al teveel.
Currently reading
December 11, 2022wat een ongelovelijke kut boek is dit tering ik ga nooit meer een boek voor school lezen
December 21, 2016
The more I read of Bernlefs work, the more I admire his realistic and minimalistic style of writing. His stories, as usual told in first person, are very believable, as if he lived through them himself.
This story is about Wouter and Max, two very unusual friends that grow up in Amsterdam and do not seem to share a mutual interest in anything. Wouter falls in love with sprinting, Max with the science of winds. They lose track of each other during the high times and find each other again during the lows, both having been changed so much, their friendship equally degraded. A very well written tale about friendship and hardship, about understanding and misunderstanding. 4 stars.
This story is about Wouter and Max, two very unusual friends that grow up in Amsterdam and do not seem to share a mutual interest in anything. Wouter falls in love with sprinting, Max with the science of winds. They lose track of each other during the high times and find each other again during the lows, both having been changed so much, their friendship equally degraded. A very well written tale about friendship and hardship, about understanding and misunderstanding. 4 stars.
March 31, 2017
Als kind ontmoet Wouter de een beetje vreemde Max, die wetenschapper wil worden om te ontdekken hoe hij onzichtbaar kan worden. Pas jaren later komt Wouter achter Max’ geheimen.
Een triest boek, dit. Ik vind het jammer dat er eigenlijk vooral op Wouter en zijn hardlopen en herstel wordt gefocust, en minder op de vriendschap tussen de twee jongens. Het had van mij gerust wat dieper mogen gaan, wat meer gedetailleerd. Natuurlijk is het mooi geschreven, maar het einde vond ik ronduit slecht en zelfs ongepast. Ik kan er niet in detail over treden zonder te spoilen, maar KOMAAN.
3 sterren, omdat het verhaal voor mij z’n doel wat miste en me niet kon raken.
Een triest boek, dit. Ik vind het jammer dat er eigenlijk vooral op Wouter en zijn hardlopen en herstel wordt gefocust, en minder op de vriendschap tussen de twee jongens. Het had van mij gerust wat dieper mogen gaan, wat meer gedetailleerd. Natuurlijk is het mooi geschreven, maar het einde vond ik ronduit slecht en zelfs ongepast. Ik kan er niet in detail over treden zonder te spoilen, maar KOMAAN.
3 sterren, omdat het verhaal voor mij z’n doel wat miste en me niet kon raken.
October 4, 2016
leuk boek, over hardlopen, wind, en schizofrenie.
December 29, 2020
Mijn eerste boek van Bernlef, aangeraden gekregen via een boekuitwissel bij C.S.R.
Bernlef schrijft erg mooi en het verhaal is goed opgebouwd. De hoofdpersonen Max en Wouter groeien op in een na-oorlogs Amsterdam. Het boek bestaat uit twee delen en in het tweede deel onthult zich een compleet nieuwe laag die verhuld bleef in deel 1. Dat vond ik erg knap gedaan en het bleef psychologisch spannend tot het eind. Zeker een aanrader! Ik ben zeker benieuwd naar meer boeken van Bernlef
Bernlef schrijft erg mooi en het verhaal is goed opgebouwd. De hoofdpersonen Max en Wouter groeien op in een na-oorlogs Amsterdam. Het boek bestaat uit twee delen en in het tweede deel onthult zich een compleet nieuwe laag die verhuld bleef in deel 1. Dat vond ik erg knap gedaan en het bleef psychologisch spannend tot het eind. Zeker een aanrader! Ik ben zeker benieuwd naar meer boeken van Bernlef
Read
February 8, 2020<3
February 27, 2020
De schrijver wiens werk mij wellicht het meest heeft beïnvloed is Bernlef. Zijn “De onzichtbare jongen” is een sobere roman, compact, er staat geen woord teveel in. Net als in en kent het verhaal een droevige wending, dat Bernlef als uiterst bekwame vakman met ontvleesd taalgebruik op papier wist te zetten. Veel zeggen met weinig woorden, dat is een vaardigheid waar je als schrijver je pink voor zou geven.
August 18, 2015
Een aardig boek van Bernlef. Het begin vlotte niet zo naar mijn idee en de 'inleiding' bij ieder hoofdstuk irriteerde mij zelfs, mede omdat hij hierdoor al aangaf wat ik kon verwachten.
Het boek gaat over een mooie vriendschap tussen twee jongens die beiden uitmunten, maar ieder op een ander vlak. Ze verliezen elkaar uit het oog, maar vinden elkaar ook weer terug en zien dan hoe het ze vergaan is. Vooral het tweede deel vond ik mooi beschreven. Je blijft erover nadenken.
Het boek gaat over een mooie vriendschap tussen twee jongens die beiden uitmunten, maar ieder op een ander vlak. Ze verliezen elkaar uit het oog, maar vinden elkaar ook weer terug en zien dan hoe het ze vergaan is. Vooral het tweede deel vond ik mooi beschreven. Je blijft erover nadenken.
January 7, 2018
Een mooi boek over de vriendschap tussen twee jongens. Wouter, de ik-persoon, en Max, een intelligente, zonderlinge jongen met een fenomenaal geheugen, een jongen die anders is dan de rest. Ze groeien uit mekaar als Wouter zich aansluit bij een atletiekclub en zich alleen nog maar op hardlopen concentreert, en verliezen mekaar zelfs helemaal uit het oog. De triestheid van het boek blijft na het lezen een beetje hangen, dat lijkt me een compliment voor de schrijver.
January 26, 2014
Ontroerend boek over een echte vriendschap die stand houdt ondanks extreme omstandigheden. De schilderachtige stijl waarmee het geschreven is, is fenomenaal. Ook de oudere Bernlef leeft nog na zijn dood.
August 30, 2016
Terecht dat dit boek nog altijd op bijna iedere boekenlijst van de gemiddelde havo- en vwo-scholier staat!
April 21, 2016
Mooi verhaal in het decor van de jaren vijftig.
March 17, 2017
Mooi boek!
August 31, 2016
Mooi en ontroerend boek.
December 18, 2021
andermaal een subtiele Bernlef
April 20, 2021
De Onzichtbare Jongen
De onzichtbare jongen is een boek waar vriendschap centraal staat. Dit komt ook duidelijk naar voren. Wouter en Max hebben beide karakteristieken die overeen komen bij de anderen. Een karakteristiek is bijvoorbeeld dat beide personages interesse hebben in de wind. Max wil weten hoe de wind in elkaar zit (en is hierdoor ook geïnteresseerd in Natuurkunde) en Wouter wil sneller dan de wind zijn (en is hierdoor geïnteresseerd in atletiek). Beide personages streven naar hun interesses en ieder op zijn eigen manier. Maar er is een ding die Max en Wouter naar elkaar brengen, wind.
Max en Wouter krijgen steeds minder contact met elkaar, maar wanneer Wouter naar de huisarts moet en Max op miraculeuze wijze weer tegenkomt groeien ze weer naar elkaar toe. Beide jongens zijn nu volwassen geworden, hierdoor speelt de thematiek coming of age ook een belangrijke rol. Je groeit als het ware met Wouter en Max mee. Dit zorgt er ook voor dat dit boek op een meeslepende manier geschreven is. De manier van schrijven die Bernlief toepast in dit boek is vrij algemeen, maar het algemene geheel is daarentegen wel geschreven op een zeer speciale manier.
Over het algemeen is dit een boek wat makkelijk te verteren is en op een solide manier in elkaar zit. Daarentegen is niet elk moment even belangrijk voor het verhaal wat er voor zorgt dat het op sommige momenten lastig is om te lezen.
De onzichtbare jongen is een boek waar vriendschap centraal staat. Dit komt ook duidelijk naar voren. Wouter en Max hebben beide karakteristieken die overeen komen bij de anderen. Een karakteristiek is bijvoorbeeld dat beide personages interesse hebben in de wind. Max wil weten hoe de wind in elkaar zit (en is hierdoor ook geïnteresseerd in Natuurkunde) en Wouter wil sneller dan de wind zijn (en is hierdoor geïnteresseerd in atletiek). Beide personages streven naar hun interesses en ieder op zijn eigen manier. Maar er is een ding die Max en Wouter naar elkaar brengen, wind.
Max en Wouter krijgen steeds minder contact met elkaar, maar wanneer Wouter naar de huisarts moet en Max op miraculeuze wijze weer tegenkomt groeien ze weer naar elkaar toe. Beide jongens zijn nu volwassen geworden, hierdoor speelt de thematiek coming of age ook een belangrijke rol. Je groeit als het ware met Wouter en Max mee. Dit zorgt er ook voor dat dit boek op een meeslepende manier geschreven is. De manier van schrijven die Bernlief toepast in dit boek is vrij algemeen, maar het algemene geheel is daarentegen wel geschreven op een zeer speciale manier.
Over het algemeen is dit een boek wat makkelijk te verteren is en op een solide manier in elkaar zit. Daarentegen is niet elk moment even belangrijk voor het verhaal wat er voor zorgt dat het op sommige momenten lastig is om te lezen.
April 22, 2021
De onzichtbare jongen is een boek dat gaat over Wouter en Max die bevriend raken. Max en Wouter zijn beide geïnteresseerd in wind omdat Max heel intelligent is en wilt weten hoe het in elkaar zit en Wouter wil een atleet zijn die zo snel is als wind. Max heeft ooit een boek gelezen over de ''Onzichtbare Man'' en wilt zelf ook onzichtbaar worden, hij weet dat het niet kan maar toch wil hij onopgemerkt zijn. Ze volgen hun interesses op hun eigen manier en komen ook minder in contact. Wouter krijgt uit het niets iets met zijn benen en voelt er geen gevoel in en werd uiteindelijk gestuurd naar een revalidatiecentrum en werd zijn toestand beter. Wouter komt Max tegen bij de psychiatrische afdeling en sprak hem aan en dat was de eerste keer in 2 jaar dat Max tegen iemand sprak en hierdoor is Max in principe een onzichtbare jongen geworden, en een paar dagen later toen Wouter niet meer langs kwam pleegde hij zelfmoord.
Wat ik wel jammer vind is dat het verhaal wordt verteld in de ik-vorm van Wouter in plaats van Max. Wat mij leuker zou zijn is om Max te volgen en wat hij allemaal heeft meegemaakt en om hem te volgen met zijn gedachtegang net zoals Bernlef deed bij Hersenschimmen om de demente persoon zijn gedachtes te zien en voelen.
Verder is dit wel een leuk boek om te lezen en is het makkelijk te volgen maar niet elk stuk in het verhaal is even belangrijk dan een ander stuk.
Wat ik wel jammer vind is dat het verhaal wordt verteld in de ik-vorm van Wouter in plaats van Max. Wat mij leuker zou zijn is om Max te volgen en wat hij allemaal heeft meegemaakt en om hem te volgen met zijn gedachtegang net zoals Bernlef deed bij Hersenschimmen om de demente persoon zijn gedachtes te zien en voelen.
Verder is dit wel een leuk boek om te lezen en is het makkelijk te volgen maar niet elk stuk in het verhaal is even belangrijk dan een ander stuk.
April 20, 2021
Mijn tweede boek van Bernlef. Ik vind dit persoonlijk een erg leuke schrijver, echt mijn stijl. Ik las snel door het boek heen en was geen enkele seconde verveeld. Je leest vanuit Wouter, in de ik-vorm. Je leert dus eerst Wouter goed kennen en via zijn brein leer je Max kennen. Het is een aparte onderwerpen, namelijk hardlopen en wind. Max is een aparte jongen, terwijl Wouter redelijk normaal is. Toch klikken deze twee personages goed.
Wanneer ze uit elkaar groeien vond ik het verhaal wat minder interessant. Het moment dat het voornamelijk over Wouter ging en niet over Max. Wanneer Wouter gaat revalideren en langs het psychiatrische centrum loopt ziet hij Max. Dit stukje vond ik spannend, aangezien ik niet wist hoe Max nu zou zijn en waarom hij in een psychiatrisch centrum is beland. Wanneer hij helemaal doorgedraait blijkt te zijn vond ik het weer wat interessanter.
Het einde was wel een beetje vaag. Waarom wou hij dood en hoe is hij precies ontsnapt? Hoort dat niet goed bewaakt te zijn? Dat waren vragen waar ik wel mee zat. Ook de bijpersonen Mara en Anna die er aan het einde bij kwamen, waren nog al vaag en dat had wel iets eerder gekunt.
Ik geef dit boek 4/5 sterren door de aangegeven informatie hierboven. Ik raad hem wel aan.
Wanneer ze uit elkaar groeien vond ik het verhaal wat minder interessant. Het moment dat het voornamelijk over Wouter ging en niet over Max. Wanneer Wouter gaat revalideren en langs het psychiatrische centrum loopt ziet hij Max. Dit stukje vond ik spannend, aangezien ik niet wist hoe Max nu zou zijn en waarom hij in een psychiatrisch centrum is beland. Wanneer hij helemaal doorgedraait blijkt te zijn vond ik het weer wat interessanter.
Het einde was wel een beetje vaag. Waarom wou hij dood en hoe is hij precies ontsnapt? Hoort dat niet goed bewaakt te zijn? Dat waren vragen waar ik wel mee zat. Ook de bijpersonen Mara en Anna die er aan het einde bij kwamen, waren nog al vaag en dat had wel iets eerder gekunt.
Ik geef dit boek 4/5 sterren door de aangegeven informatie hierboven. Ik raad hem wel aan.
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 20, 2021
Recensie goodreads: de onzichtbare jongen van Bernlef.
Het thema van dit boek was vriendschap, en in dit boek was die vriendschap tussen Wouter (de hoofdpersoon) en Max (een vriend van wouter die hij op school heeft leren kennen). Ze hadden wel een goede vriendschap, maar dat veranderde al snel omdat ze in andere dingen gingen interesseren. Er werd dus niet zoveel over gesproken in het boek en dat vond ik wel jammer. Max ging zich interesseren in wind en luchtstromen en wilde proberen zich onzichtbaar te maken omdat hij dat ergens had gelezen (vandaar ook de titel). En Wouter focuste zich steeds meer op sport en daar wordt het meest over gesproken in het boek. De manier waarop alles verteld is wel mooi, maar het verhaal is dus wel wat jammer en iets vaag.
Met alle punten bij elkaar opgeteld zou ik dit boek 3 sterren geven.
Het thema van dit boek was vriendschap, en in dit boek was die vriendschap tussen Wouter (de hoofdpersoon) en Max (een vriend van wouter die hij op school heeft leren kennen). Ze hadden wel een goede vriendschap, maar dat veranderde al snel omdat ze in andere dingen gingen interesseren. Er werd dus niet zoveel over gesproken in het boek en dat vond ik wel jammer. Max ging zich interesseren in wind en luchtstromen en wilde proberen zich onzichtbaar te maken omdat hij dat ergens had gelezen (vandaar ook de titel). En Wouter focuste zich steeds meer op sport en daar wordt het meest over gesproken in het boek. De manier waarop alles verteld is wel mooi, maar het verhaal is dus wel wat jammer en iets vaag.
Met alle punten bij elkaar opgeteld zou ik dit boek 3 sterren geven.
This entire review has been hidden because of spoilers.
October 14, 2024
The beginning of this book suggested to me that Bernlef had moved his terrain - from mental illness of some sort or personality disorder, to the development of friendship in youngsters. But I was mistaken as both boys soon turned out to be social misfits and neither could achieve what he was aiming for. The two of them share an extraordinary interest in measuring, be it the speed at which one can run or wind speeds.
The further I progressed, the more fascinating and unusual I found the ideas Bernlef was presenting although I had to read several passages more than once and even so did not completely grasp Max's problems with the Beaufort scale.
Beware of the Dutch in this book if you are struggling as it is considerably more difficult (in my view) than in most of the other novels.
The further I progressed, the more fascinating and unusual I found the ideas Bernlef was presenting although I had to read several passages more than once and even so did not completely grasp Max's problems with the Beaufort scale.
Beware of the Dutch in this book if you are struggling as it is considerably more difficult (in my view) than in most of the other novels.
February 25, 2024
A book that met my expectations. Bernlef writes beautifully, paints a picture in words, without using too many. He makes my mind work to fill in the details/blanks and for me that works wonders.
I was awed by the friendship between the two boys, how they differ like night and day and still become friends. By the silent, almost stealthy way of describing life in the years directly after WWII. By the 'reunion' of the two friends and the completely inadequate way Max has been treated his whole life.
Again a wonderful book.
I was awed by the friendship between the two boys, how they differ like night and day and still become friends. By the silent, almost stealthy way of describing life in the years directly after WWII. By the 'reunion' of the two friends and the completely inadequate way Max has been treated his whole life.
Again a wonderful book.
March 30, 2022
Heerlijk, gemakkelijk te lezen boek. Reden genoeg om meer van bernlef re gaan lezen.
July 12, 2022
Als het hele boek zoals het laatste hoofdstuk was dan zeker 4 sterren. Save the best for last gaat niet altijd op.
Displaying 1 - 30 of 36 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.